Vive la France

André Brouwer liet in zijn reactie weten dat ik onduidelijk ben gebleven over de rekening in de Norbertijnenabdij te Tongerlo. Nu is het voor de lezer onduidelijk of in nu een vrek ben of ........, zo zegt hij.
Opgevoed als calvinist let ik natuurlijk graag op de centen, maar in dit geval ging het hier enerzijds om de prijs voor het gebodene (bed en brood) en anderzijds om een vergelijk met eerdere arrangementen. Gelet hierop vond ik €31 echt te veel!

Het landschap is langzaam aan het veranderen van vlak naar glooiend, een mooie overgang naar de heuvels die me nog te wachten staan. Het zijn ook steeds meer boerenweggetjes en bospaden waarover de route loopt oftewel steeds meer echte 'pelgrimswegen'.
Grote hoeveelheden regen afgewisseld met wat zon zetten de natuur in lentestand; er hangt een waas van groen over de bomen en struiken en de vogels fluiten alsof ze voor het eerst naar buiten mogen. Lammetjes heb ik helaas nog niet gezien.

Verdwalen is een groot woord, maar de weg hier en daar kwijtraken hoort er ook bij. Dit gebeurt natuurlijk ook nog wanneer het de hele dag regent. Maar het is altijd weer een zegening wanneer aan het eind van de dag er bed op je wacht en de gastheer of gastvrouw hun stinkende best doen om je kleren weer droog te krijgen.

Ik loop op een pad - eens een oude spoorlijn - van Jodoigne naar Namen, waar zo op het eerste gezicht alles het zelfde lijkt, eentonig dus. Het mooie weer (eindelijk), de oude stationsgebouwen en warempel een hotel waar ik koffie kon drinken, maken het uiteindelijk best aangenaam. 
In Eghezée neem ik afscheid van Frans. Hij overnacht hier in de buurt en ik ga verder met de bus (13 km) om in Namen er even tussen uit te gaan. Mijn moeder wordt 94 en ik voelde dat ik daar even bij moest zijn. Om niet echt weer naar huis te gaan, heb ik in Utrecht bij een vrienden op de fietsadres overnacht

In Namen probeer ik een stempel te krijgen. Een hele klus zo blijkt. Na een aantal malen 'non' zie ik links van me een voornaam gebouw. Het blijkt het Commissariat Relations Internationales van de stad Namen te zijn. Na wat omzwervingen beland ik op de 2e verdieping, waar de directeur hoogstpersoonlijk de stempel in mijn credential plaatst. Verder krijg ik nog wat relatiegeschenken mee!

De Maas, die ik de komende dagen veelvuldig zal zien. Het is aangenaam wandelen over voor het grootste deel geasfalteerd fiets/wandelpad. Op het water is het nog stil op dit tijdstip van het jaar. Ik steek bij de een van de sluizen over en kom bij de abdij van Leffe aan, waar ik overnacht. Naast Frans zijn hier ook twee Waalse pelgrims. Onder het goed verzorgde souper spreken we met elkaar in het Engels. De pater (78) van dienst is een enthousiast verteller. Hierdoor ga ik toch wat later op pad dan gewenst. 
De Maasoever wordt verwisseld en de asfaltpaden worden ingeruild voor bospaden. Eénmaal moet ik al bukkend onder een overstekende rots door, met maar weinig ruimte tot het water was. Het alternatief was even uur omlopen.

Op 14 maart bereik ik Givet (Fr) en ga op zoek naar een slaapplek. Via het gemeentehuis kom ik uiteindelijk terecht in een ruimte van de parochie, die speciaal bestemd is voor pelgrims.

Frans wilde een keer volgens de route van maps.me (app) lopen. Nou dat hebben we geweten. Wegen die als doorgaand aangegeven werden bleken in sommige gevallen doodlopend te zijn, wegen en bruggen die er gewoon niet waren. Geen brug , dan maar door het snel stromende riviertje heen. De tijd dat ik over water kon lopen ligt namelijk al een tijd achter me. 
Al met al een slopende dag vol met lastige klimmen, een dag die voor mij moeizaam begon (slecht geslapen). Ik zat er even doorheen. Gelukkig stond aan het eind van de dag een heerlijk onderkomen klaar, welke voorzien was van een kast vol etenswaren en een koelkast/vrieskast met dranken en magnetron maaltijden. Niet te vergeten, ook een heerlijk bed.

De route naar Rocroi, ja ik ben ik Frankrijk, liep net als gisteren veel door de bossen, met dit verschil dat de wegen nu nat en modderig waren. Als beloning was daar het gereserveerde hotel