Het einde!?

24 juni 2017 - Muxia, Spanje

19 juni, ik ga alleen na het plein voor de kathedraal. Ik wil stil staan bij mijn reis. Gisteren toch een beetje ondergesneeuwd door de aandacht voor mijn verjaardag. Santiago zelf geeft mijn geen bijzonder gevoel, maar zij symboliseert wel het einde van mijn tocht. De voettocht trekt in grote lijnen aan mij voorbij. Ik kan het nog niet bevatten. Komt later misschien later wel.
De telefoon gaat. Hugo meldt zich en even later sluit ik mij Belgische vrienden in de armen. Wat hebben we een goede tijd samen gehad!
De komende twee dagen gaan we elkaar veel zien. 

21 juni, we hebben de wandelschoenen weer aan en de rugzak weer om. De tocht is nog niet ten einde, het is nog niet af! Dat moet na vier dagen lopen Muxia worden. Bij het kerkje aan zee zal ik de kaars, die ik meekreeg van broeder Fons, opnieuw aansteken en zo het licht hier naar toe brengen - in Santiago had ik de kaars al even laten branden in het bijzijn van Hugo en Gilbert.

24 juni, na vier dagen bereiken we de Atlantische Oceaan te Muxia. Het is hier stil op het geluid van klotsende golven na. In deze stikte besef ik dat dit echt het einde is, het einde van een lange pelgrimstocht. Dat ik dit heb mogen meemaken! Het emotioneert mij! Gelukkig is José in de buurt, José die mij heeft laten gaan, terwijl ze het beslist niet leuk vond!
Dankbaar ben ik voor mijn goede gezondheid, waardoor ik fysiek altijd in orde was. Dankbaar ook voor de vele reacties op mijn verhalen; ze waren stimulerend en volvertrouwen.

Het einde van een onvergetelijke tocht, die lang in mijn geheugen zal blijven. Herinneringen die langzaam zullen terugkeren, zeker wanneer ik aan mijn boek zal werken. 
Ik vraag mij af of er wel een einde is. Zal ik het niet als levenservaring altijd bij me dragen en dus een blijvende invloed op mij hebben?

Met deze vraag sluit ik de serie reisverhalen af. We gaan nog werken als vrijwilliger te Santiago en daarna een weekje vakantie vieren in Madrid. Woensdagavond 26 juli hopen wij weer Nederland aan te doen. 

Foto’s

14 Reacties

  1. Evelyne en Fred:
    24 juni 2017
    Een prestatie van formaat! Klasse!
  2. Natasha Laney:
    24 juni 2017
    We kunnen niets anders zeggen dat we super trots op je zijn! Maar ook dat we je ontzettend gemist hebben en dat het echt wel weer tijd is om naar huis te komen . Dikke xxx
  3. Bob:
    24 juni 2017
    Ad hartelijk gefeliciteerd met deze fantastische prestatie !! En natuurlijk ook gefeliciteerd met je verjaardag.
    Ik heb genoten van je mooie verhalen en je mooie foto's.
    Tot ziens in Nederland !
    Groetjes van Bob
  4. Estefania:
    24 juni 2017
    Dubbel gefeliciteerd! Wat jammer dat de mooie verhalen, die ik steeds met veel plezier gelezen heb, voorbij zijn! Geniet van de resterende tijd in Spanje. Wat een prachtige reis heb je achter de rug!
  5. Marius Lokker:
    24 juni 2017
    Mooie foto's en mooie verhalen en aan alles komt een einde!
    Ik heb er van genoten. Jij kan trots zijn en met een voldaan gevoel terugkijken, samen met José. De herinneringen blijven!
    Geniet nog van de "laatste dagen".
    Groeten van
    Marius
  6. Joop:
    25 juni 2017
    Ad, de reis is niet ten einde ... Thuiskomen is een lange en onderschatte etappe. Geniet ook daarvan. En als je thuiskomt, zijn daar ook pelgrims om je verhaal aan te vertellen, te delen en te vieren dat we leven.
  7. Andre:
    25 juni 2017
    Joop, je zegt het heel goed, misschien ontmoeten we elkaar een keer als Ad en Jose weer terug zijn. Er is eigenlijk geen einde aan een heftige levenservaring, heb hem zelf er vaak afgeknipt. Tot ziens Ad en Jose, zal jullie missen straks in het Bonte Paard met een haringparty van die fietsclub, weet je nog?
  8. Jan:
    25 juni 2017
    Naar Muxia...ja Ad, bijzonder om daar de oceaan te zien en te horen. Een mooie afsluiting van je Camino. Jammer dat je sprekende reisverhalen nu stoppen. Bedankt! Goede tijden in Santiago voor José en jou
  9. Fien en Jan:
    25 juni 2017
    Ad, het waren fantastische belevenissen die jij prachtig hebt verwoord. Het besef van deze lange, vermoeiende, emotionele tocht komt zeker en vast tot je. Jouw emoties begrijpen we. Bedankt voor je prachtige verhalen. Ook heel veel dank aan José . Groetjes Jan/Fien.
  10. Lennie Aarts:
    25 juni 2017
    Hallo Ad, we hebben genoten van je verhalen, nog een hele leuke tijd samen met José.
    Geniet samen van de komende tijd, groetjes Ria en Lennie
  11. 25 juni 2017
    Lieve Ad en José,
    Wat een prestatie Ad! Wij zijn heel trots op jullie !
    Wat fijn om nu met José vakantie te vieren.
    Bedankt voor al je mooie en leuke verhalen en prachtige foto's,
    Maar we sluiten jullie ook weer graag in onze armen!
    Geniet nog fijn en dan naar huis!
    kus Jos en Mieke.
  12. Luuk:
    26 juni 2017
    Hi Ad,
    Een mooi verhaal om de pelgrim tocht af te sluiten.
    Je wil never forget this part of your live, geef het maar een mooi plaatsje in your mind, so you can look back anytime you want.
    I hope you enjoyed your short holiday.
    Tegen de time je leest this, you guys are back home.

    Frank and I still in Harbin for another two weeks, before flying back to Guangzhou and having along the way.
    Groetjes aan Jose .
    With love, Luuk
  13. Evert:
    26 juni 2017
    Mooi einde van dit boek....wellicht een vervolg ? ;)-
  14. Irene laney:
    26 juni 2017
    Hey Ad,Gefeliciteerd met deze prestaties!!! En bedankt voor de mooie verhalen.En nu nog nagenieten met José veel plezier:-)

    lieve groetjes Paul &Irene