Scheidende wegen

14/10 Altopascio - San Miniato alto 24 km

15/10 San Miniato - Gambassi Terme 23 km

16/10 Gambassi Terme - San Gimignano 19 km

17/10 San Gimignano - Monteriggioni 22 km

18/10 Monteriggioni - Siena 17 km

Alweer prima wandelweer, wel een beetje bewolkt en heiig, maar ik doe het ervoor. Jammer alleen dat de foto’s de schoonheid van Toscane niet volop laten zien. Gelukkig zagen we het wel met onze ogen!

Aanvankelijk liepen we toch weer langs een drukke weg om daarna het bos op te zoeken, waar de route glooiend, soms heuvelachtig begon te worden. 

Van veraf zagen we San Miniato al liggen en met name de kathedraal van San Miniato alto, waar vandaag onze eindbestemming lag. Dit betekende dat er in de laatste 3 km flink geklommen moest worden, maar het was de moeite waard. Het staat hierboven vol met historische gebouwen en het is één groot uitzichtpunt. 

Door de heuvels van Toscane luidt de titel van de etappe die voor ons ligt. Nou dat waren er heel wat. De hele dag op en neer al slingerend door Toscane. Het maakte de etappe behoorlijk zwaar. Daar stond de schoonheid van het landschap tegenover. Wat is het hier prachtig! 

De hele dag regen hield men ons voor, maar het bleef slechts bij een buitje en toch ook weer heel veel zon. 

Moe maar voldaan streken we neer in de Ostello Sigiric, even voor Gambassi Terme. Naast een goed bed koken ze ook voor ons, zodat we niet naar een restaurant hoeven te zoeken. 

Morgen gaan we naar de stad met de 13 torens, San Gimignano.

Op onze slaapplaats barstte ‘s avonds het noodweer los, het weer dat voor overdag voorzien was. Geluk is aan onze zijde.

Wat moeizaam mijn bed uitgekomen. De laatste paar dagen ook met een lichte hoofdpijn. Ik voel dat dit het moment is om beslissingen te nemen. 

De route is weer prachtig, kort en krachtig. Zoveel mooie uitzichten, plekjes, etc. Je kan de hele dag wel foto’s blijven nemen! 

Gisteravond vroeg een Italiaan wat ik tot nog toe het mooiste had gevonden. Ik kan geen keuze maken omdat ik tot nog toe zoveel mooie plekken heb gezien en allemaal weer net anders. Toscane is op een andere manier overweldigend dan bijvoorbeeld de bergen.

We slapen even buiten San Gimignano op een camping, waar we een zespersoons mobilhome hebben. Toen ik even met Hugo en Gilbert alleen op het terras was, heb ik hen verteld dat ik niet met hen naar Assisi ga, maar de afslag naar Rome neem. Dit hadden ze niet zien aankomen en ze raakten wat in paniek, omdat ze nu zonder hun gids, oppas, bed-reserveerder, etc. verder moesten. Om hen enigszins tegemoet te komen heb ik hen al mijn routemateriaal gegeven.

Ik heb in de afgelopen tijd veel geleerd, maar de cursus ‘Belgen’  is nu afgelopen. José vindt dat ik cum laude geslaagd ben!

Vandaag naar Monteriggioni, ook zo’n historisch vestingstadje met veel torens en veel toeristen. Ook nu weer prachtig weer en daardoor ook heldere uitzichten wanneer we door het golvende landschap rond de rivieren Riguardi Elsa lopen. 

Langzaam komen de herfstkleuren te voorschijn in het uit vele kleuren bestaande landschap. De foto’s laten dit niet allemaal zien, dus moet ik het in mijn geheugen opslaan.

Het is nog steeds genieten en na gisteren is een last van mij afgevallen. Jammer dat José een blessure heeft en aangewezen was op het openbaar vervoer. Morgen de laatste dag voor de dames!

We moesten lang wachten op de opening van de winkel waar we eventueel brood zouden kunnen kopen. Monteriggioni mag dan wel een historisch stadje zijn en geliefd bij de toeristen, het is zo klein dat er zelfs geen bakker is. 

De chagrijnige dame verkocht alleen een zoutloze homp brood, dat voor ons te groot was. Ze wilde alleen plakken afsnijden voor de verkoop van sandwiches. José had het gauw gezien en toog naar de cafetaria, die twee sandwiches klaarmaakte en nog wel met zout (in het brood). Zo hadden we in ieder geval iets voor onderweg.

In het begin hingen de wolken nog in het dal, maar al snel was de zon de winnaar en waren er wederom mooie uitzichten. In het plaatsje La Villa konden we bij een privéadres koffie, etc krijgen tegen een eigen vrijwillige bijdrage. Ook gaf de vrouw ons een alternatieve route mee, welke gespeend zou zijn van muggen. Inderdaad geen mug gezien, maar de ’kortere’ route bleek wel lang te worden, zodat ik via mijn gps moest ingrijpen. 

Op weg naar Siena was een bijzonder gevoel. Voor José en mij was het een weerzien van bekende plekken. Jaren geleden hadden we al eens van Lucca, via Siena, naar Rome gefietst. 

José, herstellende van haar enkel kwetsuur, liep vandaag weer mee en ook Rita, ondanks haar rugpijn.

In Siena hebben we weer een appartement gehuurd. Morgen zullen de mannen alleen verder gaan.