Nawoord
17 november 2019 - Laren, Nederland
‘Er zijn vele wegen naar Rome en ik loop er één van’ zo schreef ik op 16 augustus 2019 in mijn eerste blog. Maar welke weg heb ik nu eigenlijk gelopen?
In 990 reisde de Engelse priester Sigeric van Canterbury naar de paus in Rome voor het ontvangen van het pallium, een witte stola die kerkelijke hoogwaardigheidsbekleders als ere- teken droegen. Sigeric noteerde op zijn terugreis de plaatsen waar hij overnachtte. Toen latere pelgrims dezelfde weg gingen volgen werd deze route aangeduid met de oude benaming Via “Francigena” (VF). De Via Francigena was in de achtste en negende eeuw al een van de bekendste wegen die Franse pelgrims naar Rome volgden en werd al gauw “De weg der Franken” genoemd. De weg die ik volgde was voor het grootste deel de Via Francigena en een klein deel De weg der Franken. Van deze laatste beschikte ik over een Hollandse reisgids. Beide routes verschillen niet zo veel, al maakt de VF volgens De weg der Franken, vaak onnodige omwegen. Deze omwegen deden zich met name in Frankrijk voor. Een handicap van De weg der Franken is dat deze, in tegenstelling tot de VF, dat deze route niet is “gemarkeerd”. Tot zover mijn opmerkingen over de gevolgde route.
In mijn eerste blog stelde ik mij een aantal vragen die ik mee op reis nam en die ik nu zal proberen te beantwoorden.
Voelt het lopen naar Rome anders dan naar Santiago? Ja, voor mij voelde het inderdaad anders. Onderweg zijn er veel minder religieuze- en culturele gebouwen en verwijzingen, die verband houden met het pelgrimeren, het aantal pelgrims onderweg was minimaal, het was fysiek veel zwaarder en de aankomst op het Sint Pieterplein in Rome vierde ik op een plein bomvol toeristen in plaats van met pelgrims.
Hoe zal het samen op reis mij bevallen? Een goed lezer van mijn blogs zal het niet verrassend vinden, maar het is mij slecht bekomen. Met de intrede van Jean Paul, de derde Belg, veranderde er heel veel, alsof er een ‘knuppel in het hoenderhok’ werd gegooid. Ik vereenzaamde, zonder dat zij het, ondanks mijn opmerkingen, in de gaten hadden. De Belgische vrienden spraken dezelfde taal en zochten elkaar steeds op en waren zich van geen kwaad bewust. De situatie kostte mij veel energie, omdat ik naast die eenzaamheid ook hun ‘leidsman’ was en ook, in Italië, telefonisch alle overnachtingen regelde. Uiteindelijk voelde ik dat het genoeg was en besloot ik hen te verlaten, later dan ik gewild had, maar de omstandigheden waren van dien aard (José en Rita, de vrouw van Gilbert, kwamen nog meelopen en dat feestje wilde ik niet bederven) dat ik dit nog wat moest uitstellen.
Na het scheiden van onze wegen liep ik het laatste gedeelte met Jean Paul, die mij gevraagd had of hij mee mocht lopen. We hadden een prima tijd samen!
En “wat kom ik nu weer van mezelf tegen of was ik al uitgeleerd over mezelf” was de laatste vraag die ik mij stelde. Ja, natuurlijk leer je nog dingen over jezelf, je bent ten slotte nooit uitgeleerd. Hoe moeilijker de omstandigheden, des te krachtiger ik was en ik was trots op mezelf toen ik de beslissing nam om alleen verder te gaan. Daarnaast kreeg ik veel bevestiging, bijvoorbeeld over mijn hoge tolerantiegrens.
Ik ben alle volgers dank verschuldigd voor hun reacties, dank voor jullie support en jullie meeleven! Jullie bemoedigingen hielpen mij door de moeilijke momenten.
De voetreis naar Rome zit erop, maar de herinneringen aan dit avontuur zullen blijven. Ik zal nog regenmatig mijn blogs nalezen en foto’s bekijken van een reis, welke fysiek en mentaal zwaar was, maar waar ik met genoegen op terug kijk!
“Het einde van een reis is het begin van een nieuwe reis”
Dank voor je mooie verhalen en foto's.
Liefs Paul.
Ik zal de eerste zijn die een kaartje koopt.
Dank je wel voor het”beetje” mee mogen ervaren, dikke x RM
Deze wordt gehouden namens de Bibliotheek Gooi en Meer in het Huis van Eemnes op
donderdag 19 maart 2020. Tijdstip van 10.00 - 12.00 uur. De toegang is gratis.
In verband met de planning zouden wij graag via deze blog vernemen of hierbij aanwezig wilt zijn.
Evenals vele voorgangers, dank voor je mooie verhalen en foto’s. Heb er van genoten. Knap van je om voor jezelf op te komen enje besluit om alleen verder te Gaan, toch een lastige beslissing. Kom graag naar je presentatie.
Hartelijke groeten,
Lidy
Met veel plezier en bewondering hebben we je verslag gevolgd en genoten van de schitterende foto's. Nu weer thuis. Je kunt terugkijken op een geweldige prestatie, chapeau! Dit geldt ook voor Jose, die je deze voettocht gunde.
Groetjes en liefs voor jullie beiden, Rik en Corleen.
Ik wens je ook weer veel plezier met thuis zijn toe. Lieve groet
.
Ad , wat een fenomenale prestatie zowel fysiek als mentaal.
Zelfkastijding is je niet helemaal vreemd dus.
Tot begin januari dan maar weer!
Heel hartelijk dank dat we je wandelavontuur in de mooie beschrijvingen en foto's hebben "mee kunnen lopen"
Geniet van de komende feestdagen en alvast een goed ( wandel? ) 2020.